Ölür gibi sevmek isteyenlere

Alper Gencer, romantik ruh doktorlarımızdan.. Ah’la başlayan, Garibin ve Mestane’yle devam eden çok güzel bir tanışıklığım vardı ki kendisiyle, elime incecik naif mi naif bir şiir kitabı geçti birden.

Ölmek Gibi Sevmek, sevgiyi iliklerinde hissetmek isteyenlere, tam çaya şeker tadında bir şiir kitabı. 64 sayfalık bu duygu patlamasının ilk ve tek baskısı hem şekli itibariyle hem de içindeki şiirlere “Devrim ve Çay”dan gelen aşinalığım dolayısıyla rafta dikkatimi çekti. Kitabın kapağındaki yanmış kibrit çöpüyse kelimelerin doluluğunu özetler nitelikte..

Birkaç sayfa arayla fotoğraflar da kullanmayı tercih eden Gencer’in “Tahrir Günlerinde Aşk” şiiri beni tam onikiden vurdu diyebilirim.

"ama yağmurun sana yağmayacağı belliydi göğe bakışından.
berraktı, bulutsuzdu, silme maviydi gök.."

Şairin kimi zaman içine küçük diyalogları, kimi zaman günlüğünden kopan birkaç hüzün dolu cümleyi, ve en çok da ağlamanın tasvirini serpiştirdiği bu kitabı okurken günümüz şairlerinin ayrı ayrı verdiği, hatta bazen bundan bile sakındığı birçok şeyi bir arada bulundurmaktan korkmadığını fark edeceksiniz.

"Devrimiçi Sosyal Paylaşım" şiirinde muzipçe sosyal medyaya değinen adamın, birkaç sayfa sonrasındaki "sana dönünce lunaparkta bir çocuğun ölümünü seyreder gibiyim azizem.." deyişindeki hıçkırığı bir defa fark edin, kitabı elinizden bırakamayacaksınız zaten..

Ölmek gibi sevmek, adı gibi kendini sevdirirken içten içe öldüren de bir kitap. En iddialı yerinizden vurulmak istiyorsanız bu yağmursuz günlerde, sıcacık bir bardak çayla beraber okumanızı şiddetle tavsiye ederim.

Şiirle..

Hilal Yıldırım
twitter.com/caydemleyelim